γραφει ο Λουης Γ Σερεμετης
Σήμερα όχι μόνο κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ σ’ αυτούς που έπεσαν για την πατρίδα, αλλά και κάπου ακουμπάμε τις ελπίδες μας!
Κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πλατείας, πολλά τα στεφάνια εκπροσώπων φορέων και σχολείων που τίμησαν όσους θυσιάστηκαν για την ελευθερία, πολλές οι φωτογραφίες, αλλά σημειολογικά ξεχωρίσαμε δύο!
Στην πρώτη φωτογραφία που συμπυκνώνει και εκφράζει την ιστορία του τόπου, εκ μέρους της Ενιαίας Εθνικής Αντίστασης καταθέτει στεφάνι ένας από τους λίγους επιζώντες μιας ιστορικής γενιάς που δοκιμάστηκε στους πολέμους και στην αντίσταση κατά των κάθε λογής κατακτητών, που πάλεψαν κατόπιν για να ορθοποδήσει η Ελλάδα!
Στην δεύτερη ένας μικρός μαθητής του Νηπιαγωγείου Κροκεών καταθέτει το στεφάνι εκπροσωπώντας την τελευταία γενιά, την ελπίδα αυτού του τόπου, φιλοδοξώντας να προσθέσει αυτό και η γενιά του ένα ακόμη λιθαράκι στο Εθνικό Οικοδόμημα!
Ένα παιδί που μας συγκλόνισε με το παράστημα και το θάρρος του στην απαγγελία του ποιήματός του, παιδάκι οικονομικών μεταναστών που γεννήθηκε εδώ, όλο καμάρι που ντύθηκε τσολιάς, που νιώθει και το νιώθουμε σαν δικό μας, μια αγκαλιά με τα δικά μας παιδιά.
Η παιδεία, οι ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, η συστηματική και όχι η αποσπασματική μετάδοση και προβολή της ιστορίας, και η πλατιά συμμετοχή σε ιστορικές εκδηλώσεις, οδηγούν στην γνώση, στην αυτογνωσία, στην αυτοπεποίθηση, στην σύσφιξη κοινωνικών δεσμών, στην ελευθερία, στην προκοπή απελευθερώνοντας παραγωγικές δυνάμεις, και εκ των πραγμάτων οδηγούν και στην εμπέδωση της ασφάλειας, και στην εδραίωση της ειρήνης, και της φιλίας!
Αυτή είναι η ιστορία μας που την τιμήσαμε σήμερα, και σε αυτή την νέα γενιά εναποθέτουμε τις ελπίδες μας!
Χρόνια πολλά, και του χρόνου!
