του Λουη Σερεμετη
Ο Χριστός αναστήθηκε απόψε νωρίς! Όταν λέμε νωρίς, δεν εννοούμε την Ανάσταση στην Αυστραλία που γίνεται εφτά ώρες νωρίτερα! Εννοούμε ότι σηκώσαμε Ανάσταση 9 η ώρα το βράδυ στο Αλάημπεϊ Κροκεών! Ανάσταση κανονική, χωρίς «μπάμ-μπούμ», αγκαλιές, φιλιά, κουβενταρία, και το λαμπερό lifestyle! Μόνο ένα παιδάκι ακούστηκε να λέει «πότε θα πέσουν βαρελότα», αλλά μέχρι εδώ! Όλα κύλησαν κατανυκτικά, ήρεμα και απλά, όπως αρμόζει σε ένα χαρμόσυνο γεγονός με το ελπιδοφόρο μήνυμα που στέλνει! Και θα φάμε και νωρίς, χωρίς βαρυστομαχιές!
Είναι μια σχετικά σύντομη ακολουθία της Ανάστασης που γινόταν από νωρίς στα χωριουδάκια. Από τα πολύ παλιά χρόνια για να νοιώσουν όμορφα, γιορτινά και Χριστιανικά οι κάτοικοι και του πιο μικρού χωριού, οι παπάδες έτρεχαν από τις 8 η ώρα να σηκώσουν Ανάσταση πρώτα στα μικρά χωριά, και στις 12 κατέληγαν στο μεγαλύτερο χωριό, στην έδρα τους, όπου η ακολουθία κρατούσε σχεδόν όλη την νύχτα, και όλοι μεταλάβαιναν!
Έτσι γινόταν από παλιά η Ανάσταση και στο Αλάημπεϊ, στις 9 η ώρα, από την εποχή του παπά Παναγιώτη του Βασιλάκου, του παπά Θανάση του Παπαοικονόμου, και με εξαίρεση τα δύο προηγούμενα χρόνια λόγω πανδημίας, συνεχίζεται μέχρι και τα σήμερα και από τον παπά Βασίλη Βενολιά! Στην Ανάσταση στο Αλάημπεϊ εκτός από τους μόνιμους κατοίκους του οικισμού, πήγαινε και κόσμος και από τα Λεβέτσοβα! Συνήθως πήγαιναν νέες μανάδες με μωρά για πιο ήσυχα, αλλά και ηλικιωμένοι, και γενικά όσοι ήθελαν να απολαύσουν την λειτουργία! Άλλοι πάλι δεν μπορούσαν να περιμένουν στις δώδεκα και βάλε για να φάνε την μαγειρίτσα, να πέσουν αμέσως για ύπνο, και να είναι κακόκεφοι την άλλη μέρα.
Δεν ξέρω αν είναι της ηλικίας αυτό, αλλά αυτό εφάρμοσα απόψε, και ευχαριστήθηκα την Ανάσταση στο Αλάημπεϊ! Δεν είναι ανάγκη να είσαι μικρομάνα, μωρό, ή γέρος για να πάς νωρίς στην Ανάσταση! Ούτε είσαι λιγότερο Χριστιανός από τους άλλους, αν παρευρεθείς στις 9 η ώρα σε μια τέτοια σεμνή και κατανυκτική ακολουθία της Ανάστασης! Εξ άλλου όπως το βλέπει κανείς! Αλλά και να σε πουν και γέρο, ή παράξενο, τι πειράζει! Η Ανάσταση δεν είναι μια απλή κοινωνική εκδήλωση που πρέπει σώνει και καλά να παρευρεθείς, ούτε ευκαιρία για επίδειξη και γκλαμουριά! Είναι ζήτημα θρησκευτικής πίστης, λαϊκής παράδοσης, και διατήρησης ζωντανής της πανανθρώπινης ελπίδας!
Ξέρουμε ότι μοιραία κάποια στιγμή αυτές οι συνήθειες στα μικρά χωριά θα σταματήσουν όσο και να μην το θέλουμε, γιατί και ο κόσμος λιγοστεύει, και μαζί και οι παπάδες! Τουλάχιστον να τις κρατήσουμε ζωντανές όσο πιο μακριά μπορούμε, για πολλούς λόγους! Αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος που προτίμησα απόψε την Ανάσταση στο Αλάημπεϊ, που είναι και τόπος οικογενειακής καταγωγής, και μετά θα πάω και στην άλλη Ανάσταση στο χωριό, για να μην είναι κανείς παραπονούμενος!
Χριστός ανέστη, καλό Πάσχα, χρόνια πολλά, υγεία, και του χρόνου, καλή όρεξη, και καλή αυριανή! Αν περιμένετε να σηκώσετε Ανάσταση στις 12 τα μεσάνυχτα, καλή Ανάσταση!!!
