Γραφει ο Λουης Σερεμετης
Φέτος το καλοκαίρι που στο χωριό δεν ήρθαν οι ξενιτεμένοι αδελφοί μας λόγω Κορωνοϊού, ήρθαν στην θέση τους οι πελαργοί! Έτσι απρόσμενα, απρόσκλητοι, ένα μπουλούκι πελαργών πέρασε χτες το απόγευμα από το χωριό μας σε χαμηλή πτήση, κάθισαν για λίγο στις κολώνες του ηλεκτρικού, και αναχώρησαν συντεταγμένα προς Βορρά!
Όλοι αναρωτιόμαστε τι να τους έφερε προς τα εδώ, και τι να προμηνύει! Να ήταν κουρασμένοι από μακρινό ταξίδι, ή να τους άρεσε το χωριό μας από ψηλά, και είπαν να το θαυμάσουν κι από κοντά και να μας πουν μια καλησπέρα!
Είναι καλό «σημάδι»; Θα έχουμε πόλεμο, ή ειρήνη; Δυστυχία, ή ευτυχία; Κινητά με κάμερα δεν είχαμε για να απαθανατίσουμε αυτό το πρωτοφανές και ευχάριστο περιστατικό, και αρκεστήκαμε να τα βλέπουμε μόνο ζωντανά.
Τα παιδάκια στην παιδική χαρά γρήγορα το πήραν χαμπάρι, και όσα ήταν εξοπλισμένα με κινητά με κάμερες, άρχισαν να φωτογραφίζουν! Μερικά μικρά άρχισαν να ρωτούν για να μάθουν για αυτούς τους περίεργους επισκέπτες με τα ψηλά πόδια, τη μεγάλη μύτη, και το περίεργο πέταγμα. Μαζεύτηκαν τα παιδάκια και άκουγαν όσα τους λέγαμε για τους πελαργούς.
Ένα παιδάκι είπε ότι ο πελαργός φέρνει τα μωρά, και αμέσως τα άλλα το κοιτάγανε περίεργα! Το πιο μεγαλύτερο της παρέας, και πιο θαρρετό, πετάχτηκε και του είπε: «Μην τα πιστεύεις αυτά, αλλιώς γίνονται τα παιδιά», και έκλεισε με νόημα το μάτι στα άλλα, και όλα γέλασαν! Ένα άλλο κοριτσάκι που είχε έρθει από την Αθήνα, ανάλαβε να πεί το παραμύθι του Αισώπου, «Η αλεπού και το λελέκι, [ο πελαργός], που είχε μάθει φέτος το νηπιαγωγείο!
«Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα όμορφο χωριό ζούσε ένας πελαργός με τη γυναίκα του και τα παιδιά τους. Έξω από το χωριό ζούσε μια πονηρή αλεπού με κοκκινωπή γούνα και φουντωτή ουρά. Μια μέρα, ο πελαργός και η αλεπού έτυχε να συναντηθούν στο δάσος. – “Καλημέρα Κύριε Πελαργέ! Πώς από δω;” τον ρώτησε η αλεπού.
– “Ήρθα εδώ στο δάσος για να μαζέψω τροφή για τα παιδιά μου”, της απάντησε ο πελαργός.
– “Μιας κι ήρθες στη γειτονιά μου, θα έρθεις να σου κάνω το τραπέζι”;
Ο πελαργός παραξενεύτηκε με την πρόταση της αλεπούς, αλλά στο τέλος δέχτηκε. Πήγε λοιπόν στο σπίτι της, κάθισε στο τραπέζι και η αλεπού τον σέρβιρε μια ζεστή και αχνιστή σούπα σε ρηχό όμως, πιάτο. Τότε κατάλαβε ο πελαργός, πως η αλεπού ήθελε να γελάσει μαζί του, αφού με το μακρύ του ράμφος ήταν αδύνατο να φάει τη σούπα σε ρηχό πιάτο.
Έκανε λοιπόν ο πελαργός πως έτρωγε, και στο τέλος την ευχαρίστησε και της είπε:
– “Ήταν πολύ νόστιμη η σούπα. Για να σου ανταποδώσω την φιλοξενία, θέλεις να έρθεις αύριο στο δικό μου σπίτι να φάμε μαζί;”
Η αλεπού δέχτηκε την πρόταση του και ο πελαργός ξεκίνησε για το σπίτι του. Σε όλη τη διαδρομή σκεφτόταν ότι η αλεπού τον κορόιδεψε και ότι θα έπρεπε να πάρει το μάθημά της.
Την επόμενη μέρα, ο πελαργός εξήγησε στη γυναίκα του τί του έκανε η αλεπού. Έτσι, της ζήτησε να ετοιμάσει ένα πολύ ωραίο δείπνο και να το σερβίρει σε γυάλες με ψηλό λαιμό. Όταν πλησίαζε η ώρα, η αλεπού, κουνιστή και λυγιστή, κουνώντας την φουντωτή ουρά της με καμάρι, ξεκίνησε για το σπίτι του πελαργού. Χτύπησε την πόρτα και η οικογένεια την υποδέχτηκε με χαμόγελο.
– “Τι ωραία που μυρίζει! Μου τρέχουν τα σάλια!” σχολίασε η αλεπού. Κάθισε στο τραπέζι, κι ο πελαργός με τη γυναίκα του έφεραν τις γυάλες. Ο πελαργός έχωσε αμέσως το ράμφος του μέσα στον ψηλό λαιμό της γυάλας και άρχισε να τρώει το φαγητό του με μεγάλη όρεξη. Η αλεπού προσπάθησε να χώσει τη μουσούδα της, αλλά άδικος κόπος. Ούτε μια μπουκιά δεν κατάφερε να φάει. Αφού τελείωσε το φαγητό, σηκώθηκαν από το τραπέζι και η αλεπού προχώρησε μουτρωμένη και νηστική, αλλά χωρίς να πει λέξη. Καληνύχτισε την οικογένεια και έφυγε για το σπίτι της. Ό,τι έκανε η αλεπού, αυτό έλαβε», είπε με ικανοποίηση το κοριτσάκι !
Το πιο μεγάλο παιδί της παρέας που φέτος έδωσε πανελλήνιες και πήγε πολύ καλά, είπε ότι οι πελαργοί είναι δείκτες υγείας και ζωής στους υγροβιότοπους, και όπου αυτά τα οικοσυστήματα έχουν υποβαθμιστεί και πληγεί από την ανθρώπινη παρέμβαση, οι πελαργοί και τα άλλα πουλιά τείνουν να εξαφανιστούν! Όχι μόνο ο πελαργός, αλλά και πολλά άλλα αποδημητικά είδη πλήττονται και από άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες και παράγοντες, όπως τα φράγματα, η αποψίλωση δασών και οι ανεμογεννήτριες που συναντούν στα ταξίδια τους.
Ο μεγαλύτερος της παρέας, ένας παππούς που συνόδευε το εγγονάκι του στη παιδική χαρά, πρόσθεσε ότι ο πελαργός είναι πουλί αγαπητό από τον λαό, και μάλιστα είναι γνωστός από την αρχαιότητα ο θρύλος για την αυτοθυσία των νεαρών πελαργών, που εκτός από το ότι αναλαμβάνουν την διατροφή των αδύναμων γέρων γονιών τους, μαδούν τα φτερά τους για να τους ζεστάνουν. Η δοξασία αυτής της συγκινητικής αυτοθυσίας ήταν τόσο πολύ διαδεδομένη στις παραδόσεις όλων των λαών, ώστε ο νόμος που στην αρχαιότητα υποχρέωνε τα παιδιά να γεροκομούν τους γονείς τους, είναι γνωστός με το όνομα “πελαργικός νόμος”.
Άλλος παρευρισκόμενος στην κουβέντα είπε ότι σε άλλα μέρη πιστεύουν πως όταν οι πελαργοί που φθάνουν είναι καθαροί και ολόλευκοι, τότε θα έχουμε ξηρασία, απεναντίας, όταν είναι βρώμικοι και λερωμένοι, μας περιμένει βροχερή χρονιά. Κάποια στιγμή που βράδιασε, ολοκληρώθηκε η κουβέντα, τα παιδιά φύγανε για την πλατεία, ανέβασαν στο facebook φωτογραφίες των πελαργών που θα τις κρατήσουν και για ενθύμιο!
Με την απρόσμενη παρουσία των πελαργών στο χωριό, έγινε μια ανέλπιστη και ενδιαφέρουσα κουβέντα για τα αποδημητικά πουλιά, και το περιβάλλον, και περάσαμε υπέροχα! Όλοι από την κουβέντα φύγαμε σοφότεροι, αλλά να μωρέ, εμένα το μυαλό μου κόλλησε σε κάτι άλλο, πιο πρακτικό και ωφέλιμο! Αν περνούσαν πιο τακτικά από το χωριό τόσοι πολλοί πελαργοί, και αν έφερνε ο καθένας τους και από ένα μωρό, δεν θα ήταν όλα τέλεια;
Τώρα θα μου πείτε ο καθένας με τον πόνο του, αλλά εμάς τους μεγαλύτερους αυτό μας καίει! Μόλις έγινε γνωστό ότι με απόφαση το περιφερειακού διευθυντή Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αναστέλλεται η λειτουργία έξι νηπιαγωγείων και δύο Δημοτικών σχολείων στην Λακωνία, λόγω έλλειψης μαθητών!
Αυτές τις γιορτινές μέρες που θα έρθουν, με τις τόσες δυσκολίες που μας βρήκαν, ας τις περάσουμε όμορφα! Ας δείξουμε ενσυναίσθηση στον πλησίον μας, και όχι απλά συμπάθεια, οίκτο, ή συμπόνια.
Ας σκεφτούμε σαν να είμαστε εμείς στη θέση του, και ας προστατέψουμε τους μεγαλύτερους και τους ευπαθείς, όπως ακριβώς κάνουν οι νεαροί πελαργοί!
Χρόνια πολλά, κι η Παναγιά μαζί μας!!!
