Γράφει ο Λούης Γ. Σερεμέτης.
Φθινοπώριασε για τα καλά, καιρός για σπίτι, να μαζέψουμε τα κιλά μας, και τα χέρια μας, περιορίζοντας δραστικά τα έξοδα από τις υπερβολές του καλοκαιριού. Είναι καιρός το σπίτι να δει τους νοικοκυραίους του, αφού όλο το καλοκαίρι ψάχναμε να βρούμε ευκαιρίες να το εγκαταλείψουμε. Η μέρα μικραίνει, τα καφενεία αδειάζουν με το ηλιοβασίλεμα γιατί σε τραβάει πια τα βράδια η φιλόξενη αγκαλιά των καναπέδων, που θα «βουλιάξουν» ξανά από τις ρούγες! Σκοπός είναι να περάσουμε τα βράδια του χειμώνα με καλή παρέα, ευχάριστα, και οικονομικά, όπου με κάστανα, σύκα, καρύδια, μέλι και γλυκό κρασί, με κουβέντα και κανένα ψέμα, θα έρθει ο παράδεισος στη γη! Αντίκρυ μας η μεγάλη τηλεόραση θα παίζει ασταμάτητα τα πολυδιαφημισμένα ντόπια «έργα», με νέους κύκλους, ή καινούργια, για όλα τα γούστα από πενήντα ετών και πάνω! Τουλάχιστον γλιτώσαμε από τα Τούρκικα! Εκεί που «στραβώνει η δουλειά» είναι ότι κάθε κανάλι θα παίζει σχεδόν ταυτόχρονα τη δική του σειρά, και έτσι δημιουργείται πρόβλημα στο φανατικό τηλεοπτικό κοινό που δεν θέλει να χάσει κανένα, οπότε τα βάζουνε με τους υπεύθυνους που δεν τους σκέφτονται καθόλου! Άντε όμως να μιλήσεις στη θεια Λούαινα, στη θεια Θοδωρού, και στη θεια Χρήσταινα για ανταγωνισμούς, τηλεοπτικές ζώνες, για «μηχανάκια της AGB» που μετράνε τηλεθέαση, για τα διαφημιστικά μερίδια. Γι αυτές φταίνε μόνο οι «κερατάδες και αναίσθητοι» που δεν τις συμμερίζονται, αφού τα «έργα» είναι η μόνη τους διασκέδαση!
Έτσι λοιπόν πριν το σούρουπο οι δρόμοι θα αδειάζουν, η πλατεία θα ερημώνει όσο ζυγώνει η ώρα για το «έργο»! Θα σκορπάει νωρίς η ρούγα στην γειτονιά, καθώς και η παλιοπαρέα στο καφενείο, στην ταβέρνα, στο οβελιστήριο της γειτονιάς, για να δει ο καθένας μόνος του και με την ησυχία του στο σπίτι του ξαπλωμένος στην πολυθρόνα του ό,τι θέλει!
Σε μια έρημη πλατεία με άδεια καφενεία, ποιους θα γνωρίσουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες που θα έρχονται να κουβεντιάσουν τα προβλήματα του τόπου, όταν δεν θα βρίσκουν κόσμο; Αρχίζουν λοιπόν τα σήριαλ, «τρεχάτε κι αρχίζει το ματς» όπως λέει το τραγούδι του Λουκιανού Κηλαϊδόνη! Καθένας θα μαζεύεται στο σπίτι του νωρίς, θα τρώμε νωρίς, θα πλένουμε τα πιάτα νωρίς, τα παιδιά θα διαβάζουν νωρίς, και τα φροντιστήρια θα πρέπει να τελειώνουν νωρίς! Η ζωή και η ατμόσφαιρα στο σπίτι θα αλλάξει, θα κουβεντιάζουμε σιγά, τα παιδιά θα κάνουν ησυχία παίζοντας μόνο με το κινητό τους, αφού επιβάλλεται τέτοιες στιγμές! Το κινητό θα μπει στο αθόρυβο, ή σε «λειτουργία πτήσης», αν χτυπήσει το σταθερό «δεν είμαι εδώ για κανέναν», αν χτυπήσει το κουδούνι, «ποιος είναι τέτοια ώρα», και αν ζητήσεις κάτι θα ακούς «παράτα με τώρα», «σκάσε σε παρακαλώ», « τώρα βρήκες την ώρα», και στο τέλος «μην ακούω ούτε την ανάσα σας»!
Βιώνοντας όλα αυτά γύρω από την προσμονή για τα «έργα», γυρίζει ο νους πενήντα χρόνια πίσω, όταν εμφανίστηκε η τηλεόραση και λειτουργούσε από το απόγευμα, και για λίγες ώρες. Και τότε παίζονταν στην τηλεόραση σειρές που καθήλωναν τον κόσμο, μόνο που οι τηλεοράσεις στο χωριό ήταν μετρημένες, και όταν πλησίαζαν τα έργα, οι άντρες γέμιζαν τα καφενεία που είχαν όλα τηλεοράσεις, και τα γυναικόπαιδα συμπούρμπουλοι μετακόμιζαν στην τηλεόραση της γειτονιάς! Ασπρόμαυρη τηλεόραση – ντουλάπα, τότε δεν υπήρχε ψηφιακό σήμα και η οθόνη είχε «χιόνια» που «κόβανε» τα μάτια, και αν χάλαγε λόγω καιρού, πήγαινε η κατάρα σύννεφο! Μόνο που τότε τα κανάλια ήταν δύο, και σχεδόν όλα τα έργα τα έδειχνε η ΥΕΝΕΔ, οπότε δεν έχαναν καμία σειρά, και όλα κυλούσαν ήρεμα!
Από το 1971 λοιπόν άρχιζαν να αδειάζουν οι δρόμοι, όταν για 4,5 χρόνια η τηλεόραση έπαιζε τον «Άγνωστο πόλεμο» του Φώσκολου, για να παρακολουθήσουν οι περισσότεροι με κομμένη την ανάσα ιστορίες κατασκοπείας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με τον «συνταγματάρχη Βαρτάνη», Άγγελο Αντωνόπουλο. «Ο Άγνωστος πόλεμος», το ποδόσφαιρο στην τηλεόραση κάθε Σαββατοκύριακο για τους φανατικούς ποδοσφαιρόφιλους, και η πορεία του Παναθηναϊκού στο «Γουέμπλεϋ, χρησιμοποιήθηκαν σαν «όπλα» αποχαύνωσης από τη χούντα, στοχεύοντας στον αποπροσανατολισμό του κόσμου! Την ίδια χρονιά ξεκινάει «Η Μαντάμ Σουσού», ένα εξαιρετικό σατιρικό μυθιστόρημα του Δημήτρη Ψαθά.
Το 1972 το αριστούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Οι Έμποροι των Εθνών», μεταφέρθηκε με επιτυχία στην τηλεόραση, προβαλλόταν στο άλλο κανάλι, το ΕΙΡΤ, είχε το δικό της κοινό, με συγκλονιστική πλοκή και ερωτικό πάθος, όπου οι σταυροφόροι με βασικό κίνητρο τη δίψα για χρήμα κατέφευγαν σε ωμότητες και αυθαιρεσίες. Στους τίτλους ακουγόταν το τραγούδι «Ήτανε μια φορά μάτια μου» από τον Νίκο Ξυλούρη! Την επιτυχία αυτή διαδέχτηκε το 1974 η «Γυφτοπούλα», επίσης μυθιστόρημα του Παπαδιαμάντη, από τα δημοφιλέστερα τηλεοπτικά προγράμματα της ΥΕΝΕΔ, με πρωταγωνίστρια την Κατερίνα Αποστόλου με τις μακριές πλεξούδες!
Η σειρά «Εκείνος και Εκείνος» το1972–1974, ήταν μια καυστική σάτιρα με κεντρικούς ήρωες δύο περιπλανώμενους τύπους, τους εξαιρετικούς Βασίλη Διαμαντόπουλο και Γιώργο Μιχαλακόπουλο, που σατίριζαν με τον δικό τους τρόπο τα κακώς κείμενα της εποχής, μια σειρά που περνούσε υπόγεια και μηνύματα εναντίον της δικτατορίας, που αν και ήθελαν να τη λογοκρίνουν δεν τα κατάφερναν αφού όλα υπαινίσσονταν, και γιατί οι χουντικοί δεν ήταν και τέρατα εξυπνάδας και μόρφωσης! «Η Κατοχή», ήταν τηλεοπτική σειρά του 1973 στην ΥΕΝΕΔ , με θέμα ενέργειες σαμποτάζ κατά των Γερμανών, και με πρωταγωνιστές διεθνούς κλάσης ηθοποιούς, που τους πλαισίωναν οι Γιώργος Φούντας, Όλγα Πολίτου, Δήμος Σταρένιος, και άλλοι.
Άλλη δημοφιλής σειρά ήταν «το Λούνα Πάρκ» (1974–1981), σενάριο μυθοπλασίας και ψυχαγωγίας του Γιάννη Δαλιανίδη, με τον κόσμο να ταυτίζεται με τους λαϊκούς χαρακτήρες του Νίκου, της Ρένας, της Ουρανίας, της Κάθριν, του κυρ Γιώργη, και άλλων. Τελείωσε το 1981, όταν ο Δαλιανίδης δεν είχε κάτι καινούριο να γράψει! Η «Γαλήνη», προβλήθηκε το 1976, βασισμένη στο έργο του συγγραφέα Ηλία Βενέζη, και παρουσίαζε την αγωνιώδη προσπάθεια να ριζώσουν στη νέα τους πατρίδα οι Έλληνες της Μικράς Ασίας που ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα. Η κορυφαία σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, προβλήθηκε το 1975–1976, με αναφορές στη ζωή ενός ελληνόφωνου χωριού της Μικράς Ασίας το 1921, λίγο πριν την καταστροφή. Οι ηθοποιοί έμειναν στη συνείδηση του κόσμου με τους ρόλους που έπαιζαν, αλλά η σειρά σημαδεύτηκε από ένα τραγικό γεγονός, όταν κάποια παιδιά κάνοντας αναπαράσταση τη σκηνή του θανάτου του Σεΐζη στην κρεμάλα, το ένα πέθανε από ασφυξία!
Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες ήταν και «Οι Πανθέοι» το 1977, ένα μυθιστόρημα που καθήλωσε τον κόσμο με την ερωτική ιστορία της Μάρμως Πανθέου, με τον Κίτσο. Ο «Μεθοριακός σταθμός» ήταν κοινωνική σειρά που ξεκίνησε το 1974 και σταμάτησε μετά τις εκλογές στις 18 Οκτωβρίου 1981 όταν ανέλαβε νέα διοίκηση, η οποία άλλαξε το πρόγραμμα της προηγούμενης. Στο άκουσμα της οριστικής διακοπής, οι γέροι σήκωσαν επανάσταση στις ρούγες, έβριζαν, βλαστήμαγαν, καταριόντουσαν, που έχασαν τον θρυλικό γεωπόνο του «Μεθοριακού σταθμού», τον Αλέξη», που λατρεύτηκε, και είχε και τα περισσότερα εξώφυλλα! Ήταν κάτι που άργησαν να του το συγχωρήσουν του Παπαντρέου!
Εμείς τα παιδιά μαζευόμαστε τις περισσότερες φορές όχι μόνο για το έργο, αλλά και για να σπάζουμε πλάκα με το πάθος και την ένταση που ζούσαν την υπόθεση του έργου οι μεγαλύτεροι. Είχαν πλάκα, γινόντουσαν ένα με τους ήρωες και την υπόθεση, αγωνιούσαν, και δάκρυζαν είτε από τα γέλια είτε από τα κλάματα! Μια φορά υπήρχε μια σκηνή σε κάποιο σήριαλ που έδειχνε κάποιους που είχαν στήσει ενέδρα σε έναν για να τον σκοτώσουν, και όλοι έκαναν ησυχία να δουν τι θα γίνει! Συνήθως το επεισόδιο σταματάει εκεί και περιμένεις την συνέχεια στο επόμενο. Έτσι λοιπόν μόλις πάγωσε η εικόνα στο πρόσωπο που κινδύνευε, σημάδι ότι τελείωσε το επεισόδιο, πετάγεται από το σκαμνί της σαν ελατήριο και ανακουφισμένη η θεια Ντίναινα και του λέει! «Κακοντέλικο, ευτυχώς και τελείωσε το έργο, γιατί θα σε σκοτώνανε»! Το τι έγινε τότε δεν περιγράφεται!
Τότε λοιπόν υπήρχε μια τηλεόραση σε κάθε γειτονιά, και όταν μαζεύονταν οι γείτονες στο σπίτι για να δουν το έργο, άρχιζε άλλη ρούγα με την αγωνία στα ύψη, όπου καλαμπούριζαν, σχολίαζαν ποιοι ήσαν οι πιο όμορφοι ηθοποιοί, μέχρι και τα καυτά φιλιά που έδιναν χωρίς να ντρέπονται «οι σκόρφες και οι έκφυλοι»! Δεν υπήρχαν τότε περιοδικά που να λένε την εξέλιξη της υπόθεσης, οπότε προσπαθούσαν οι ίδιοι να την μαντέψουν, άλλοτε με επιτυχία, και άλλοτε όχι, άλλοτε μπερδεύονταν, και με το τέλος του επεισοδίου ο καθένας τράβαγε για το κονάκι του! Τώρα η ρούγα σχολάει πριν αρχίσει το έργο για να τρέξει ο καθένας στο σπίτι και να δει στην ατομική του τηλεόραση με ησυχία ένα από τα πολλά έργα, και στις διαφημίσεις θα κάνει ζάπινγκ σε άλλο κανάλι που θα παίζει άλλο έργο, και ό,τι αρπάξει! Όμως η τεχνολογία σου δίνει τη δυνατότητα την άλλη μέρα να δεις από το ίντερνετ σε επανάληψη όσα έργα έχασες από τα άλλα κανάλια. Τσακωμοί γίνονται μόνο αν κάποιος που ξέρει από τα περιοδικά την εξέλιξη ενός έργου πάει και το ανακοινώνει σε όποιον θέλει να το δει σιγά σιγά στην πορεία. Τα παιδιά σήμερα έχουν άλλα ενδιαφέροντα, σπάνια βλέπουν τηλεόραση παρέα με μεγαλύτερους. Προτιμούν με συνομηλίκους τους σινεμά, θέατρο, σειρές και ταινίες στο Netflix, ERTFLIX, στο yoytube, στο τάμπλετ, ή στο κινητό! Τούτη την εποχή πλέον όλα είναι αλλιώτικα, και εμείς αγνώριστοι!
Ακολουθήστε το krokeai.gr στο
Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις.
