του Λουη Σερεμετη
Όλα τα έχει ένα παλαιό τρακτέρ, η αψίδα του λείπει! Κάπως έτσι μπορεί να σχολιάσει κανείς την κατάσταση και τον εξαναγκασμό με τις μπλοκαρισμένες μεταβιβάσεις μεταχειρισμένων τρακτέρ, αν αυτά είναι «ξέσκεπα», για να βάλουμε καμπίνα ή αψίδα! Το πρόβλημα είναι μεγάλο και αφορά αγρότες που ενδιαφέρονται να αγοράσουν παλαιό τρακτέρ, και η αιτία είναι η υποχρέωση που έχουν βάσει νόμου να τοποθετήσουν καμπίνα ή προστατευτική αψίδα μέχρι τέλους του 2022, αφού γίνονται ατυχήματα με θύματα τους οδηγούς!
Στην σημερινή δύσκολη συγκυρία με την έλλειψη εργατικών χεριών και τα κόστη καλλιέργειας και παραγωγής στα ύψη, οι αγρότες αναζητούν ένα παλιό τρακτέρ για να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά οι κατά τόπους υπηρεσίες των διευθύνσεων γεωργίας της κάθε Περιφέρειας δεν προχωρούν σε μεταβιβάσεις αν τα μηχανήματα δεν είναι προσαρμοσμένα στις νέες διατάξεις, όπως αυτές περιγράφονται στην απόφαση.
Παγωμένη λοιπόν παραμένει η εγχώρια αγορά παλαιών τρακτέρ από τις αρχές του έτους λόγω μιας διάταξης, η οποία επιβάλλει το παλαιό τρακτέρ να έχει καμπίνα, ή προστατευτική αψίδα, βάσει ενός παλιού νόμου από το1998, στον οποίον όσον αφορά στην χώρα μας, οι αρμόδιοι έδιναν συνεχώς παρατάσεις, ακολουθώντας τις προσφιλείς τακτικές και τις δοκιμασμένες μεθόδους του «ες αύριον τα σπουδαία», και του «βλέποντας και κάνοντας», αγνοώντας παράλληλα, ή αφήνοντας στην άκρη πιο ουσιαστικές ελλείψεις! Αλλά βλέπουμε και τα καινούργια τρακτέρ που είναι εφοδιασμένα με αψίδα προστασίας, να τις έχουν μόνιμα κατεβασμένες, είτε στην δουλειά, είτε στους δρόμους!
Σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις, βρίσκονται σε λειτουργία στην Ελλάδα περίπου 160.000 τρακτέρ, ένας στόλος γερασμένος και χαμηλής ιπποδύναμης, με μέση ηλικία τουλάχιστον τα 25 έτη, που σημαίνει χρονολογία παλαιότερη του Μάϊου του 1998, την οποία ορίζει η σχετική νομοθεσία για την εγκατάσταση αψίδας προστασίας.
Αλλά ακόμα κι αν κάποιος αγρότης φροντίσει να τοποθετήσει αψίδα προστασίας, πρέπει
αυτή να είναι πιστοποιημένη, κάτι δύσκολο έως αδύνατο στην πράξη, εφόσον μιλάμε για τρακτέρ της 25ετίας και πάνω ως επί το πλείστον.
Πέρυσι ο Σύνδεσμος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Μηχανημάτων (ΣΕΑΜ), ζήτησε αναβολή μέχρι 1 Ιανουαρίου 2022 στην εφαρμογή του Νόμου που προβλέπει την υποχρεωτική τοποθέτηση Διάταξης Προστασίας Έναντι Ανατροπής (ΔΠΕΑ) στα παλαιά τρακτέρ με πρώτη άδεια κυκλοφορίας πριν την 21-5-1998. Όσα κατασκευάστηκαν μετά από αυτήν την ημερομηνία, φέρουν υποχρεωτικά εργοστασιακή διάταξη προστασίας (αψίδα) ή καμπίνα ασφαλείας.
Ακόμα και τώρα διατυπώνεται από αρκετούς το αίτημα να δοθεί μια νέα παράταση, αφού όπως φάνηκε από την εμπειρία του προηγούμενου χρόνου, η διαδικασία εγκατάστασης αψίδας προστασίας, κάθε άλλο παρά απλή είναι. Βασικό πρόβλημα τότε, ήταν τόσο η εξεύρεση προμηθευτών-κατασκευαστών, όσο και η απουσία ειδικού φορέα πιστοποίησης, για τέτοιου είδους αψίδες. Η εν λόγω απόφαση περί παράτασης προβλέπει ότι είναι δυνατόν να κατασκευαστούν και να εγκριθούν νέου τύπου συστήματα προστασίας και από άλλους μεμονωμένους και ανεξάρτητους κατασκευαστές, και ειδικά μηχανουργεία.
Για άλλη μια φορά λοιπόν δείχνουν να αγνοούν τις πραγματικές προτεραιότητες οι «ειδικοί των γραφείων»! Μιλάνε για εκ νέου παρατάσεις, και μας λένε ότι «παρέχει πραγματικά προστασία, αφού γνωρίζουμε πόσα θανατηφόρα ατυχήματα γίνονται κάθε χρόνο, λόγω ανατροπής, που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν υπήρχε η κατάλληλη διάταξη προστασίας»!
Δεν ξέρω όμως αν έχουν πάρει χαμπάρι και ένα παράλογο στην όλη διαδικασία! Ότι όλα τα νέα τρακτέρ που δουλεύουν στα μέρη μας όπου κυριαρχούν δενδροκαλλιέργειες και διαθέτουν αψίδα προστασίας από το εργοστάσιο κατασκευής τους, την έχουν κατεβασμένη και ανενεργή από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας τους, και αυτό για λόγους πρακτικούς αφού με αυτήν δεν μπορεί να περάσει το τρακτέρ κάτω από τα δέντρα. Αυτό λοιπόν σημαίνει πως κάποιος μπορεί να λειτουργεί καθημερινά ένα τρακτέρ χωρίς αψίδα προστασίας για τις εργασίες της εκμετάλλευσής του, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Στο κόσμο έχει εδραιωθεί πλέον η εκτίμηση ότι όλα γίνονται για τις «κονόμες»! Αντί λοιπόν να δαπανηθούν αυτή την δύσκολη εποχή χρήματα για μια διαδικασία που δεν θα είναι ενεργή αλλά πρόσκαιρη, που θα υπάρχει μόνο για τον τύπο της νόμιμης μεταβίβασης, ή για τον φόβο των προστίμων, θα ήταν προτιμότερο να επιβάλλουν σε όλα τα τρακτέρ και όχι μόνο στα παλιά, έναν υποχρεωτικό περιοδικό τεχνικό έλεγχο, (ΚΤΕΟ), στα συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειάς τους, στον κορμό, στα ελαστικά, στα φρένα και στα φώτα! Γιατί και αυτές οι ελλείψεις προξενούν τροχαία ατυχήματα που δυστυχώς δεν αφορούν μόνο τον οδηγό του τρακτέρ, αλλά τις περισσότερες φορές αφορούν και ανυποψίαστους οδηγούς άλλων Ι.Χ αυτοκινήτων, αφού τα τρακτέρ σε κακή κατάσταση είναι σαν τον «χάρο που βγήκε παγανιά», στα χωράφια και στους δρόμους, μέρα και νύχτα!
Όταν υπάρχει διάδοχη κατάσταση στην οικογένεια με παιδιά που θα ασχοληθούν με την γεωργία, μπορούν να αποκτηθούν νέα σύγχρονα μηχανήματα με προγράμματα και επιδοτήσεις. Τα τρακτέρ που έχουμε, είτε καινούργια είτε παλαιά, κοστίζουν μια περιουσία, και επειδή δεν είναι εύκολο να τα αλλάζουμε, πρέπει όσο τα έχουμε να συντηρούμε και να ελέγχουμε, την μηχανή, φρένα, φώτα, ελαστικά και καυσαέρια, για να είμαστε όλοι ασφαλείς! Σε αυτό θα βοηθούσε και η καθιέρωση ΚΤΕΟ για τα τρακτέρ, όπως στα άλλα οχήματα!
Αγαπητοί συνάδελφοι αγρότες ας προσέξουμε, και ας μην κάνουμε τσιγκουνιές και εκπτώσεις στην ασφάλειά μας. Αλλά κι εσείς αξιότιμοι κύριοι που φαίνεται ότι είσαστε κλεισμένοι στους «γυάλινους πύργους σας», αφήστε τις ασκήσεις επί χάρτου, σηκωθείτε από την αναπαυτική καρέκλα και το πολυτελές γραφείο σας, κοιτάξτε την πραγματικότητα, και δείτε τα στραβά και τα παράλογα! Σκοπός δεν είναι μόνο οι συνεχείς αναβολές και οι παρατάσεις στο διηνεκές, και ιδιαίτερα αν πλησιάζουν εκλογές ! Ευχής έργον θα ήταν να ασχοληθείτε και με την ουσία! Και όταν όλοι θα έχουμε τακτοποιήσει όλα αυτά τα απλά, αλλά βασικά και ξεχασμένα, τότε μπορούμε να πάμε και ….. στον «φερετζέ»!
