«Το πριγιόνι, το πριγιόνι, τ’ αψηλό δεντρί ξαπλώνει»!

του Λουη Σερεμετη


Έτσι μας έλεγε ο παππούς μας όταν τον ρωτάγαμε από περιέργεια, «τι και πως», την ώρα που ακόνιζε μικρά και μεγάλα χειροπρίγιονα για να κόψουμε ξύλα για τον χειμώνα από το λόγγο! Από παιδιά, κάτι τέτοια τα μαθαίναμε εύκολα και τα λέγαμε απόξω σαν ποίημα. Πάντα ρωτάγαμε, και μαθαίναμε πολλά, όπως τι είναι ακόνισμα, τι είναι το πριγιόνι, και τι δουλειά κάνει! Και όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε ακόμα! «Ζήσε γέρο να μαθαίνεις» λέμε!

Είναι καιρός να μάθουμε κι άλλα τώρα που πέρασαν οι γιορτινές μέρες με τις πλούσιες και ανέξοδες ευχές για τα χρόνια πολλά, με τις βαθυστόχαστες αναλύσεις για το τι σηματοδοτεί η Ανάσταση, και τι θα θέλαμε να φέρει το Αναστάσιμο φώς! Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να μιλήσουμε και να μάθουμε για τα καθημερινά, τα πιο «πεζά», να ασχοληθούμε επιτέλους και με αυτά που μας καίνε και μας πληγώνουν!

Φέτος λοιπόν στη «σιγαλιά» της καραντίνας, μέσα στο Μεγαλοβδόμαδο των παθών του Χριστού, και πριν ακούσουμε το χαρμόσυνο μήνυμα «Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας», όπου ο Χριστός με τη Ανάστασή του κατανίκησε τον θάνατο, κάποιος «καλικάντζαρος» που φαίνεται ότι δεν τον έχει διώξει ακόμα η αγιαστούρα του παπά, βρήκε την ευκαιρία να δοκιμάσει το πριόνι του, και «κατανίκησε» δύο δέντρα στην πλατεία, ξαπλώνοντάς τα κατάχαμα! Μπορεί ο νουνός του να του έφερνε την Πασχαλιάτικη λαμπάδα μαζί με ένα πριγιόνι! Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η μανία του!

Αυτά με λίγα λόγια έγιναν στο όμορφο χωριό μας τις παραμονές της μεγαλύτερης γιορτής της Χριστιανοσύνης, παραμονές της Πρωτομαγιάς των αγώνων και της ελπίδας! Αυτά έγιναν καταμεσής της άνοιξης όπου η φύση γιορτάζει, και τα δέντρα, τα πουλιά, και τα λούλουδα σφύζουν από ζωντάνια! Κάτι τέτοια συνεχίζουν να γίνονται χρόνια τώρα, όταν τα στόματα κλείνουν αντί να ανοίγουν σε τέτοια περιστατικά, όπως έγινε και με κάποια άλλα δέντρα, αλλά και με κάποια λουλούδια που φύτεψε μια κυρία σε κάποιο παρτέρι στης ανακαινισμένης πλατείας! Τότε κάποιοι μουρμούριζαν ότι «είναι αυθαιρεσία ο καθένας να φυτεύει στην πλατεία λουλούδια, και εξαφανίστηκαν κι αυτά, ενώ όταν κόβει κάποιος ό,τι γουστάρει, δεν είναι αυθαιρεσία! Φαίνεται ότι εδώ τα δέντρα και τα λουλούδια δεν γιορτάζουν! 

Στο αντίκρισμα αυτής της εικόνας, άλλοι φανερά και άλλοι από μέσα τους άρχισαν να βρίζουν, άλλοι να βλαστημάνε και να καταριόνται «να κοπεί το χέρι του κερατά», κάποιοι άλλοι να μουρμουρίζουν αλλά μέχρι εκεί, και κάποιοι άλλοι να ρωτούν να μάθουν ποιος και για ποιο λόγο το έκανε! Όμως αν θέλει κάποιος να πληροφορηθεί υπεύθυνα, το πιο φυσιολογικό είναι να απευθυνθεί στους δημοτικούς και τοπικούς άρχοντες ρωτώντας συγκεκριμένα πράγματα. Αν δηλαδή υπήρχε απόφαση οργάνου και που βασίστηκε αυτή, ή αν έγινε από κάποιον έτσι αυθαίρετα!

Αυτά λοιπόν που λέει η κοινή λογική και θεωρούνται αυτονόητα, αυτά ακριβώς ρώτησε ένας συμπολίτης μας και ενώσαμε τις φωνές μας μαζί του, αλλά από την πρώτη στιγμή φάνηκε μια αμηχανία εκ μέρους των αρχών του τόπου, και των οργάνων τους. Ίσως και να αιφνιδιάστηκαν από αυτό το περιστατικό, αλλά δεν εδέησαν τουλάχιστον κανείς τους να βγάλει μιαν ανακοίνωση για το περιστατικό και να απαντήσει έστω και εκ των υστέρων αν έγινε νόμιμα, ή αν έγινε παράνομα να το καταδικάσει και να ενημερώσει για ενέργειες που έγιναν ή θα γίνουν για να διαλευκανθεί η υπόθεση. «Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει»!

Ίσως να θεώρησαν ότι είναι ψιλοπράγματα αυτά που συμβαίνουν, ή ότι δεν έχουν υποχρέωση να ενημερώνουν τους «περίεργους και αδιάκριτους» συμπολίτες τους που συνέχεια ρωτάνε «τι, ποιος, και που, και πως, και τι, και πότε, και γιατί»! Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι κάτι γνωρίζουν και το κρύβουν, γιατί δεν τους τιμά αυτό, αλλά αν με την σιωπή τους κάνουν την φαντασία του κόσμου να οργιάζει, δεν φταίει ο κόσμος!

Μερικοί μας είπαν και γραφικούς που ασχολούμαστε με τέτοια θέματα, ότι είμαστε αδιάκριτοι και θεσμικά αναρμόδιοι να ρωτάμε, λες και είμαστε τίποτα σκλάβοι και παρακατιανοί και δεν έχουμε δικαίωμα να ρωτάμε τίποτα αυτοκράτορες! Δε βαριέσαι, ο καθένας όπως έχει μάθει, όπως ξέρει, και ό,τι μπορεί κάνει! Θα είμαστε σε καλύτερη μοίρα αν ασχολιόντουσαν και αυτοί με το κάθε πρόβλημα, παρά να ασχολούνται με αυτούς που ασχολούνται με το κάθε πρόβλημα! Αγαπητοί συγχωριανοί και απανταχού πατριώτες:

«Αυτόν τον κόσμο τον καλό
άλλοι τον είχαν πρώτα
βρε γέλα φίλε μου γέλα φίλε μου
δεν είναι δεν είναι δεν είναι και για λύπη

Αυτόν τον κόσμο τον καλό
σ’ εμάς τον παραδώσανε
βρε τρέχα φίλε μου τρέχα φίλε μου
και μη και μη και μη βαριά το παίρνεις», λέει το γνωστό τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη!

Απ’ αυτόν τον τόπο πέρασαν ο Βρεττάκος, ο Καζαμίας, μεγάλοι ευεργέτες, και σεμνοί Κροκεάτες! Όλοι τους πρόσθεσαν ό,τι μπορούσαν, και με την θητεία τους στα Κοινοτικά πράγματα και σε μαζικούς φορείς του χωριού, ένωσαν, καθοδήγησαν, δημιούργησαν, αναμόρφωσαν το χωριό, το έκαναν ευρύτερα γνωστό! Με το ήθος τους και το παράδειγμά τους διαμόρφωσαν έντιμους χαρακτήρες, υπεύθυνους και ενεργούς πολίτες! Από τα πρώτα που μας δίδαξαν είναι να αγαπάμε αυτά που μας περιβάλλουν, τον ουρανό, την γη, τη θάλασσα!

Δίπλα τους εμπεδώσαμε την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών, και τι θα πει συλλογικές πρωτοβουλίες και προσπάθειες. Μας έμαθαν να σεβόμαστε το δικαίωμα στην διαφορετική άποψη, να δεσμευόμαστε για την υλοποίηση αποφάσεων της πλειοψηφίας, να απολογούμαστε για τα πεπραγμένα, να συγχωρούμε, και αν χρειαστεί να μην ντρεπόμαστε να ζητάμε και συγνώμη! Να μην ανεχόμαστε, αλλά να καταγγέλλουμε και να καταδικάζουμε την αυθαιρεσία του πολίτη και του κράτους! Και όταν κάποια στιγμή έφυγαν από την ζωή, άλλος στην ώρα του και άλλος άκαιρα, έφυγαν όλοι τους ικανοποιημένοι, και με καθαρές τις συνειδήσεις! Για όλα αυτά τους ευχαριστούμε, και πάντα θα τους μνημονεύουμε!

Κύλισαν τα χρόνια, και σήμερα έντρομοι διαπιστώνουμε ότι κάποιοι θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να αυθαιρετούν, και κάποιοι να απαξιούν να απαντήσουν σε αιτήματα συνδημοτών τους. Όμως δεν πρέπει να συνεχίσουμε να σιωπούμε μπροστά σε τέτοια γεγονότα και φαινόμενα, ούτε βέβαια να καταφερόμαστε κατά δικαίων και αδίκων, ή να ψιθυρίζουμε, ή να σκλιμουράμε. Αντίδραση πρέπει να υπάρχει, κουβέντα μπορεί και πρέπει να γίνει, ακόμα και μέσα από το facebook, αλλά όχι με μισόλογα, αινίγματα, γρίφους, και όχι με χρησμούς που βγάζουν κάποιοι μέσα στην θολούρα τους, που πρέπει να βρει κανείς μαντείο και μάντεις για να τους ερμηνεύσουν!

Σταθερή επιδίωξη και ικανοποίησή μας πρέπει να είναι να κρινόμαστε γι αυτά που λέμε και γι αυτά που κάνουμε, και όχι για αυτά που δεν είπαμε σιωπώντας, ή για αυτά που δεν κάναμε αδιαφορώντας! Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός, ούτε πρέπει να αποδεχτούμε ότι «ο μουρλός και η εξουσία ό,τι θέλουν κάνουν»!

Επειδή δεν είναι σωστό και πρέπον να πάνε «άκλαυτα» τα δέντρα, έχουμε χρέος να επαναλάβουμε την έκκληση προς τον Δήμαρχο, την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, και προς όλες τις παρατάξεις τις αντιπολίτευσης, να ευαισθητοποιηθούν μπροστά σε αυτήν την αυθαιρεσία, να πράξουν τα δέοντα, και να μας ενημερώσουν.

Αλλά μια καλή ιδέα και πρόταση προς το τοπικό συμβούλιο, αφού λέει ότι προωθεί την ιδέα του εθελοντισμού, είναι να αποφασίσει μια δεντροφύτευση, και να καλέσει τους χωριανούς να φυτέψουμε όλοι μαζί από ένα δεντράκι ο καθένας στην μνήμη των αδίκως πεσόντων δέντρων, σε όποιον δημοτικό χώρο επιλέξει, μπας και φιλιώσουμε μια στάλα! Κάτι σαν την ψυχαδερφοσύνη που έκαναν παλιά οι Μανιάτες, αντί για τον «γδικιωμό» με τους οδυνηρούς τσακωμούς και τις βεντέτες!

Στο τέλος της θητείας τους οι τοπικοί άρχοντες ας έχουν στον απολογισμό τους και κάτι θετικό. Αφού λοιπόν κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν γι αυτό το θλιβερό περιστατικό και αντικατασταθούν τα κομμένα δέντρα στην πλατεία, ας βρουν και χώρους για μια μαζική εθελοντική δεντροφύτευση, γιατί εκτός από σημαντικό έργο και μια συμβολική πράξη, είναι και έμπρακτη καταδίκη της αυθαίρετης όπως φαίνεται κοπής των δέντρων!

Ο καθένας έχει την πορεία του και την ιστορία σ’ αυτό το χωριό. Όμως τι πιο καλό για όποιον ασχολείται με τα δημόσια πράγματα από το να μιλούν γι αυτόν και να τον θυμούνται και για το ήθος του, την ευαισθησία του σε κάποια πράγματα, την συμπεριφορά του, και τον τρόπο διοίκησης του χωριού! Γιατί αυτά τα διδάγματα είναι μια πλούσια παρακαταθήκη στους νεότερους, και έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από κάποια μπράβο που θα πάρουν σήμερα για την καθαριότητα, τα χορτάρια, το φωτισμό, το νεκροταφείο κ.α.

Αλλιώς αν δεν γίνει τίποτα και περάσει αυτή η «μυστηριώδης» υπόθεση στο «ντούκου» , και ο καθένας συνεχίζει να θεωρεί ότι μπορεί να κάνει ό,τι του κόψει η γκλάβα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, που ίσως και να μην του τον ζητήσουν ποτέ, αν δεν επικρατήσει το κράτος δικαίου, και αν δεν φιλιώσουμε, τότε «μαύρα μας» σ’ αυτό το δύσμοιρο χωριό! Και αν κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι καλό, ας μην κάνει τουλάχιστον κακό. Αν δεν γίνουν όλα αυτά, τότε φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να χτυπά πένθιμα η καμπάνα ακόμα πιο δυνατά για όλους και για όλα στο χωριό! Και για τα δέντρα που δεν μιλούν, ακόμα πιο δυνατά, και σε πιο εκκωφαντικούς τόνους, ντιν- ντιν- ντιν, και ΝΤΑΝ- ΝΤΑΝ- ΝΤΑΝ!!!

Υ.Γ: Με την ευκαιρία να ενημερώσω τους αρμοδίους ότι τρείς μέρες τρέχει ασταμάτητα ο «καταρράκτης» που είναι στο νεκροταφείο στο Αλάημπεϊ , και το νερό τρέχει στην γράνα όπως το μυλαύλακο στην Λουμπάρδα ! «Φαίνεται ότι «νερό υπάρχει»! Τώρα γιατί σε πολλούς υπάρχει η αίσθηση ότι θα βγάλουμε και φέτος «μαύρο καλοκαίρι», δεν ξέρω! Και πάλι συγνώμη για την ενόχληση!


Ακολουθήστε το krokeai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις.