Γραφει ο Λουης Σερεμετης
Σήμερα παραμονή η πόρτα για τα κάλαντα χτύπησε 9 η ώρα το πρωί, που άλλα χρόνια χτύπαγε αφώτιγο, και τα παιδιά γυρνούσαν μπουλούκια το χωριό!!
Τέσσερα παιδάκια όλα κι όλα, το καθένα μοναχό του, παιδιά οικονομικών μεταναστών, Αλβανάκια! Ρωτήσαμε τα ονόματά τους, να είναι καλά τα παιδάκια, και του χρόνου να ξανάρθουν!
Ελληνάκια τίποτα, γιατί άλλα έχουν μεγαλώσει, και εν τω μεταξύ γεννιούνται δύο τρία το χρόνο, και λιγοστεύουν επικίνδυνα.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι τα δικά μας πάνε για κάλαντα με ραντεβού, με αυτοκίνητο συνοδεία γονέων, και σε συγκεκριμένα σπίτια για σίγουρα λεφτά και ξεκούραστα!
Πάνε σε παππούδες γιαγιάδες, θείους, και στους νονούς.
Μόλις μαζέψουν τα λεφτά που θέλουν για κινητό, τάμπλετ, και άλλα τέτοια, τους αρκεί και σταματούν!
Εμείς παλιά παίρναμε σβάρνα το χωριό νύχτα ακόμα, πριν φύγει ο κόσμος για ελιές, αλλά και γιατί ξέραμε ότι θα μας λένε ότι «τα είπανε, τα είπανε».
Μια φορά προλάβαμε πολύ πρωί μια θειά πάνω στο γαϊδούρι που έβγαινε από το σπίτι της, και μας έδιωξε, και ξέραμε ότι το κάνει συστηματικά!
Μας είπε ότι της τα είπαν άλλοι, κι εμείς κάτι μουρμουράγαμε!
Αργότερα μάθαμε ότι την πήγαν στο νοσοκομείο γιατί την έριξε το γαϊδούρι.
Όχι ότι ευχαριστηθήκαμε που έπεσε, αλλά αν μας άφηνε να της πούμε τα κάλαντα, μπορεί και να μην έπεφτε!
Όταν μοιράζαμε το μεσημέρι τα λεφτά, βαστάγαμε μερικά στην άκρη για τετράδια και μολύβια, και τρέχαμε με τα υπόλοιπα στου Πατίκη, να πάρουμε φακούς και μπαταρίες για να πάμε το βράδυ να χτυπήσουμε κοκκινονούρες!
Οι μεγαλύτεροι αγόραζαν «σιντελίνη», έτσι λέγαμε την ασετιλίνη, και κάναμε τις εκρήξεις με τα ντενέκια!
Μερικές φορές είχαμε και ατυχήματα και τρέχαμε βραδιάτικα στο γιατρό τον Βεργυρή για να μας ράψει το κούτελο που άνοιγε από το ντενέκι που πεταγόταν αν δεν προλαβαίναμε να φύγουμε!
Έτσι ζούσαμε αυτές τις μέρες, έντονα, με περιπέτεια , και χριστιανικά Ο τρόπος που βιώνουμε τις γιορτές τις χρονιάρες μέρες δεν είναι μόνο ζήτημα πίστης, αλλά και διατήρησης της παράδοσης!
Τέτοιες μέρες δεν είναι μόνο οι ευχές και η προετοιμασία από τις νοικοκυρές.
Είναι και ο εκκλησιασμός, το μάζεμα γύρο από το στρωμένο γιορτινό τραπέζι με ό,τι υπάρχει για όλους, η πλατειά οικογενειακή παρέα, η καλή διάθεση, και η ευκαιρία για ορμήνιες κυρίως προς τους νεότερους που επιστρέφουν από τις σχολές τους, ή τις δουλειές τους .
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, με υγεία, με αυτοεκτίμηση και αλληλοσεβασμό, καλή δύναμη για προκοπή, και κυρίως να μην μας κοπεί η όρεξη για τίποτα! Χρόνια πολλά, καλές γιορτές, και του χρόνου!
