1η Ιανουαρίου 1912 γεννήθηκε ο ποιητής της ειρήνης και της αγάπης Νικηφόρος Βρεττάκος

Νικηφόρος Βρεττάκος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές και πεζογράφους. Είναι πολυβραβευμένος ποιητής και λογοτέχνης και είχε προταθεί τέσσερις φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου το 1912 στις Κροκεές, Λακωνίας. Έζησε τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του μεταξύ Πλούμιτσας, Κροκεών και Γυθείου. Το 1929, αναχωρεί για την Αθήνα με σκοπό να ξεκινήσει τις πανεπιστημιακές του σπουδές στη Νομική Σχολή Αθηνών. Ωστόσο, λόγω οικονομικών δυσκολιών αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του. Ξεκίνησε να εργάζεται ως υπάλληλος σε μία εταιρεία υδραυλικών έργων αποξήρανσης και στη συνέχεια, μέχρι το 1932, έκανε διάφορες περιστασιακές κυρίως, χειρωνακτικές εργασίες.

Αυτό βέβαια δεν τον απομάκρυνε από τη μεγάλη του αγάπη, την ποίηση. Κατά τη διάρκεια αυτή δύο ποιητικές συλλογές εκδίδονται το «Κάτω από σκιές και φώτα» το 1929 και το «Κατεβαίνοντας στη σιγή των αιώνων», το 1933, οι οποίες κέντρισαν το ενδιαφέρον του λογοτεχνικού κόσμου και ιδιαίτερα το ενδιαφέρον του Κωστή Παλαμά. Το 1935, εκδίδει το βιβλίο του ο «Ο πόλεμος» το όποιο λογοκρίθηκε από το καθεστώς Μεταξά.\r\n\r\nΜετά την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, το 1940, ο Βρεττάκος στρατεύεται στην πρώτη γραμμή. Όταν το σύνταγμα, στο οποίο υπηρετούσε, διαλύθηκε κατευθύνθηκε στην Αθήνα και εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση με τον ΕΑΜ. Οι ημερολογιακές σημειώσεις του, εκείνη την περίοδο, αποτέλεσαν τη βάση του βιβλίου του, το «Αγρίμι». Από το 1942 – 1944 ασχολήθηκε ενεργά με την Εθνική αντίσταση, την ίδια περίοδο μάλιστα γράφεται ως μέλος στο Κ.Κ.Ε.

Το 1949, Ο Βρεττάκος, εξέδωσε το λυρικό δοκίμιο «Δυο άνθρωποι μιλούν για την ειρήνη του κόσμου» εξαιτίας της συγγραφής του αυτής, διαγράφτηκε από το Κ.Κ.Ε. και απομακρύνθηκε και από το περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα», όπου ήταν και διευθυντής.

Μετά το πραξικόπημα τις 21 Απριλίου 1967, ο Βρεττάκος αυτοεξορίστηκε στην Ελβετία, από όπου ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ευρώπη συμμετείχε σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε φεστιβάλ ποίησης.

Το 1974, επιστρέφει μόνιμα στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, επιστρέφει στο χωριό του, την Πλουμίτσα, όπου και έζησε μέχρι το θάνατο του στις 4 Αυγούστου το 1991.

Για το έργο του ο Βρεττάκος απέσπασε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων «Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης» το 1940, το 1965 και το 1982, το Βραβείο «Ουράνη» το 1974, το Βραβείο «Knocken» και το βραβείο της «Εταιρίας Σικελικών Γραμμάτων και Τεχνών» το 1980, καθώς και το «Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών» το 1989.

Λίγους μήνες πριν τον θάνατο του αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου στο τμήμα Φιλολογίας. «Αν δε μου ’δινες την ποίηση, Κύριε, δε θα ’χα τίποτα για να ζήσω» Ο Νικηφόρος Βρεττάκος υπήρξε πιστός υπηρέτης της ποίησης.

Το ποιητικό του έργο μπορεί με βάση το περιεχόμενο να χωριστεί σε τέσσερεις περιόδους. Ο Βρεττάκος με λίγα λόγια ταλαντεύεται μεταξύ αισιοδοξίας και πεσιμισμού, μεταξύ χαράς και απογοήτευσης.

Τα έντονα ιστορικοκοινωνικά γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της Αντίστασης και του Εμφυλίου τον σημάδεψαν και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη γραφή του (33 Ημέρες, Λόγος ενός ληστή στη διάσκεψη του Πότσδαμ).

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος σε μεγάλη ηλικία. Πίστευε πως μέσα από την αγάπη και την ομόνοια ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει τα πάντα και να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο Η θρησκευτικότητα είναι έντονη στα ποιήματά του. Ωστόσο, ύψιστο αγαθό για τον Βρεττάκο υπήρξε πάντα η αγάπη και η δύναμη της.

Πίστευε πως μέσα από την αγάπη και την ομόνοια ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει τα πάντα και να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο.

Πάντοτε αληθινός και αυθεντικός, άφησε ποιητικές συλλογές που εξυμνούσαν την αγάπη και τη ανθρωπότητα (Βασιλική δρυς, Ωδή στον ήλιο).

Το βουκολικό στοιχείο και φύση επίσης έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα ποιήματά του. Ο Βρεττάκος λάτρευε το χωριό του και συνήθιζε να περνά αμέτρητες ώρες ατενίζοντας τον Ταΰγετο, τα ρυάκια και τα υπόλοιπα δημιουργήματα της φύσης. (Ο Ταΰγετος και η σιωπή, Πλούμιτσα, Το ποτάμι Μπυές και τα εφτά ελεγεία).

Ο Βρεττάκος ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία και για ένα μικρό διάστημα εργαζόταν στα Ελληνικά Γράμματα. Πολλά ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες, μεταξύ των οποίων στα Τουρκικά, τα Ρουμανικά και τα Ρωσικά.

Το Αρχείο του ποιητή φιλοξενείται, μετά από επιθυμία του ιδίου, στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης….