Πήρες το μεγάλο δρόμο ….

Είναι σκληρός και αβάσταχτος ο πόνος του στερνού αποχαιρετισμού, για όλους. Τούτη τη φορά το θλιβερό καθήκον μας καλεί να αποχαιρετήσουμε πρόωρα έναν ιδιαίτερα αγαπητό φίλο, τον Γιώργο Γκουσιάρη, που έφυγε από κοντά μας το Σάββατο 1^η Οκτώβρη σε ηλικία 74 χρονών, και θα κηδευτεί την Τρίτη στις 1 μ.μ στο χωριό του, στον Ηλιά του δήμου Παλαμά Καρδίτσας. Τα λόγια γίνονται κόμπος στον λαιμό, τι να πεις άλλωστε για το φευγιό νέων ανθρώπων πριν προλάβουν να απολαύσουν τους κόπους μιας ζωής, όταν έχουν την όρεξη να προσφέρουν ακόμα στην οικογένειά τους και στον τόπο! Σαν ύστατος φόρος τιμής μόνο λίγες λέξεις, κι αυτές γραμμένες με μάτια βουρκωμένα και χέρια τρεμάμενα.

Αξέχαστε Γιώργο! Σε γνωρίσαμε πριν πολλά χρόνια σαν έναν φλογερό φιλοκροκεάτη, όταν ερχόσουν τα καλοκαίρια στο χωριό να ξεκουραστείς με την οικογένειά σου. Και αργότερα που εγκαταστάθηκες μόνιμα στο χωριό μας, στο σπίτι σου στην «δεξαμενή» που τόσο αγάπησες, σε νιώσαμε όλοι σαν Κροκεάτη, σαν να ήσουν «γέννημα θρέμμα» των Κροκεών!

Και τα παιδιά μας γνώρισαν έναν άξιο δάσκαλο, έναν αρωγό στην προσπάθεια και στην προετοιμασία τους για τις ανώτερες σπουδές τους, και έναν πνευματικό πατέρα! Μαζί τους μοιράστηκες τις αγωνίες τους και τις χαρές των επιτυχιών τους, και σ’ ευχαριστούν!

Αυτό που σου αναγνωρίζουν και οι μαθητές σου, και εμείς οι γονείς, είναι ότι δεν στάθηκες σε μια στενή και απρόσωπη επαγγελματική σχέση, ούτε στην μετάδοση ξερών γνώσεων μέσα από μια παραδοσιακά κουραστική διδασκαλία! Εκτός από την φυσική και την χημεία, τους δίδαξες την αγάπη για το χωριό και τον πλησίον, την ατομική ευθύνη, την συλλογική προσπάθεια για το κοινό καλό, τις θυσίες για την υπέρβαση, για αυτό το κάτι παραπάνω που τους έλεγες, που μόνο με σχέδιο, υπομονή, και επιμονή θα κατακτήσουν! Τους μίλησες με καθαρό βλέμμα για τα αγνά συναισθήματα, και για την ανθρώπινη ενσυναίσθηση!

Οι μεγαλύτεροι στο πρόσωπό σου γνωρίσαμε έναν πολιτικοποιημένο άνθρωπο με ζωηρή διάθεση για προσφορά μέσα από την πλούσια κοινωνική και πολιτιστική σου δράση, και με όραμα για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο χωριό! Μαζί σου μοιραστήκαμε ανησυχίες, έγνοιες, προβληματισμούς, αλλά και κοινές προσπάθειες! Είναι πασίγνωστη η προσφορά σου στα πολιτιστικά του χωριού, στο Καρναβάλι, στον Πολιτιστικό σύλλογο και στην φιλαρμονική με τον αείμνηστο Θοδωρή, με τις αξέχαστες καλοκαιρινές βραδιές στην πλατεία! Όπως επίσης είναι γνωστή η πολύτιμη συνεργασία σου στις μουσικοχορευτικές παραστάσεις των χορευτικών τμημάτων του Πολιτιστικού Συλλόγου στο «μπασκετάκι», με την επιμέλεια των ιστορικών κειμένων που συνέλεξες, και μέσα από την δική σου γραφή!

Το χωριό είχε κερδίσει ένα νέο εξαίρετο μέλος, και εμείς έναν επιστήθιο φίλο και θερμό συμπαραστάτη, αφού πάντα υπολογίζαμε σε εσένα! Για αυτά και για άλλα πολλά Γιώργο θα σε θυμόμαστε για πάντα! Όμως κάποια στιγμή ήρθαν και τα προβλήματα υγείας που σε ταλαιπώρησαν, αποσύρθηκες σιγά σιγά από την ενεργό δράση, αλλά το χωριό και οι συμπολίτες σου ποτέ δεν έφυγαν από το μυαλό σου. Ύστερα ήρθε και ο άκαιρος χαμός της αγαπημένης σου συζύγου Αντωνίας που σε γονάτισε, αλλά βρήκες το κουράγιο να συνεχίσεις για τα παιδιά σου. Και εκεί που έλεγες ότι θα ξαναγυρίσεις σύντομα στο χωριό, έφυγες άκαιρα. Δυστυχώς τον τελευταίο αγώνα που με σθένος έδινες, δεν τον κέρδισες.

Αξέχαστε Γιώργο, είναι βαρύς ο πόνος που αφήνεις σε όλους μας, και ιδιαίτερα στα παιδιά σου! Την απουσία σου θα την καλύψει η πλούσια παρακαταθήκη που άφησες σε όλους!

Δέξου αυτά τα λίγα λόγια σαν τον τελευταίο ασπασμό από τους χωριανούς σου! Ας είναι ελαφρύ το χώμα της ιδιαίτερης πατρίδας σου που θα σε σκεπάσει. Στα παιδιά σου Κωστή και Ελένη, και σε όλους τους συγγενείς σου θερμά συλλυπητήρια, κουράγιο και δύναμη! Αναπαύσου εν ειρήνη στις αγκαλιές της Αντωνίας σου και του Θοδωρή, και όσων σε περιμένουν, μέχρι που να έρθει εκείνη η ώρα για όλους μας, που θα ξανασμίξουμε. Σε ευχαριστούμε για όλα! Καλό κατευόδιο στο μεγάλο δρόμο που πήρες! Αιωνία η μνήμη σου μοναδικέ Γιώργο Γκουσιάρη!

Σε αποχαιρετούμε ευλαβικά!

Χρήστος Απ. Κωνστιάντος , και Λούης Γεωργ. Σερεμέτης.