Στερνός αποχαιρετισμός στον Νικόλα Γ. Βενολιά.

Σαν αστραπόβροντο έσκασε σήμερα το κακό χαμπέρι ότι βρήκαν «ξερό» στο χωράφι τον Νικόλα. «Τον βρήκαν «ξερό» λέγανε οι παλαιοί όταν εύρισκαν κάποιον στο χωράφι χωρίς τις αισθήσεις του, είτε τυχαία, είτε μετά από αναζητήσεις ωρών όταν δεν επέστρεφε σπίτι . Καλός φίλος και γείτονας στα χωράφια ο Νικόλας, είναι εξάλλου γνωστή η αξία του κάθε γείτονα είτε στο σπίτι είτε στο χωράφι αφού είναι ο πρώτος που βλέπεις, και ο πρώτος που μπορεί να τρέξει σε ό,τι χρειαστεί, ή να σε αναζητήσει. Καθημερινή η παρουσία στα χωράφια με τη στάνη του, και όπως έλεγε «εμείς οι τσοπάνηδες είμαστε καταδικασμένοι να βρισκόμαστε κάθε μέρα με τα πρόβατα, στη ζέστη, στη βροχή, στο κρύο, Κυριακές, καθημερινές, γιορτές, ενώ εσείς παίρνετε και καμιά ανάσα». Αυτή ήταν η δουλειά του από τότε που γύρισε από φαντάρος. Τα λέγαμε κάθε μέρα αφού είμαστε στο διάβα του, κουβεντιάζαμε για τα νέα του χωριού, της δουλειάς, και όταν το απόγευμα αποχαιρετιόμαστε λέγαμε από συνήθεια, «άντε καλό βράδυ και αύριο πάλι», ξεχνώντας ότι ο Θεός μπορεί να είχε άλλο κατά νου! Είχαμε μέρες να βρεθούμε αφού οι δουλειές έτσι το ήθελαν, και προχτές που χαιρετηθήκαμε βιαστικά στο δρόμο στη «Ρέντα», είπαμε «θα τα πούμε μεθαύριο», αλλά που να φανταστούμε ότι ο χάρος θα του είχε στήσει «χωσιά» εκεί που θα φύλαγε τα πρόβατα, και θα τον έπαιρνε μπαμπέσικα.

Δυστυχώς όλο και λιγοστεύουμε στο χωριό, αφού σήμερα πια τα κακά χαμπέρια είναι περισσότερα από τα ευχάριστα νέα. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός σε τούτο τον κόσμο, στη θέση του και σε όσο τόπο πιάνει, κανείς δεν είναι ασήμαντος, η φυσική απουσία του γίνεται άμεσα αισθητή, αλλά η θέση του στον νου μας είναι μόνιμη. Έτσι θα γίνει και με την πρόωρη αναχώρηση του Νικόλα. Θα μας λείψει η ίσια περπατησιά του, οι φωνές του όταν σαλάγαγε ή μάλωνε τα πρόβατα, η αμοιβαία εξυπηρέτηση στο βόσκημα των χωραφιών, όπως θα μας λείψει και η κουβέντα που πιάναμε όταν καθόταν να πάρει μια γρήγορη ανάσα ακουμπισμένος στην γκλίτσα του, καθώς και ο απογευματινός αποχαιρετισμός μέχρι το επόμενο πρωινό! Μια ψυχούλα με τα όλα της ήταν ο Νικόλας, αυθεντικός άνθρωπος, τίμιος στις συναλλαγές του, αγωνιστής της ζωής, δυστυχώς ακόμη ένας καλός Αλαημπεγιώτης λιγότερος.

Αναπαύσου λοιπόν εν ειρήνη Νικόλα, και θα μείνεις στην καρδιά και τον νου μας για ό,τι ήσουν και ό,τι γνωρίσαμε, σαν ο καλός φίλος και γείτονας, ακόμη κι αν δεν καταφέραμε να βρεθούμε στο τελευταίο μας ραντεβού στα γνώριμα λημέρια μας, στους «Σκαρπούς». Στα αδέρφια του, ανίψια, και όλους τους συγγενείς, θερμά συλλυπητήρια, κουράγιο, και υγεία. Καλό κατευόδιο Νικόλα, αιωνία η μνήμη σου!

Τον Νικόλα Γ. Βενολιά 70 χρονών που πέθανε αιφνιδίως στο χωράφι, θα αποχαιρετίσουμε οριστικά αύριο Δευτέρα 29 Μάη στις 6 το απόγευμα από τον ιερό ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στον Φάρο Κροκεών, όπου και θα ταφεί.

ΛΟΥΗΣ.Γ.ΣΕΡΕΜΕΤΗΣ