Γιορτινά ήθη, έθιμα, και παραδόσεις…. Η θρυλική «ΒΑΣΙΛΟΚΟΤΑ»!

Γραφει ο Λουης Σερεμετης

Τέτοιες χρονιάρες μέρες, «την νύφη την πληρώνει» ως συνήθως η κάθε νοικοκυρά, με τον αγώνα και την κούρασή της να κορυφώνεται την Πρωτοχρονιά!

Στα χωριά που τέτοιο καιρό μαζεύουμε ελιές, οι περισσότερες δουλειές προετοιμασίας για τις γιορτές, καθαρισμός σπιτιού, γλυκά, ζύμωμα ψωμιού, μαγείρεμα, γίνονται κάθε βράδυ. Προσπαθούσαν να συγυρίσουν το σπίτι, και «συγυρισμό» δεν είχε, και μας λέγανε ότι το έχουμε κάνει το σπίτι σαν να έχουν μπεί «λυκότσαρδα», καλικάντζαροι!

Κάθε γιορτή έχει τα γλυκά της και το παραδοσιακό φαγητό της. Από τα παλιά τα χρόνια σε πολλά μέρη της περιοχής μας «του Αη Βασιλειού» το έθιμο επιβάλλει καλτσουνάκια και κουραμπιέδες φορτωμένα με μπόλικη ζάχαρη, όπως καλή ώρα είναι φορτωμένος ο Ταΰγετος φέτος με τα χιόνια του, για να μας βολέψει και φέτος από νερό, και να δώσει ζωή στον τόπο! Η βασιλόπιτα βεβαίως με το φλουρί, αλλά και το κυρίως πιάτο που είναι η «βασιλόκοτα», γριά κότα σούπα ζεστή, αυγοκομμένη με ντόπια κίτρινα αυγά που την κάνουν λαχταριστή!

Αυτήν την κότα οι νοικοκυρές την διάλεγαν από το καλοκαίρι. Συνήθως ξεχώριζαν από τις κότες που δεν γένναγαν την πιο γριά, μιας και όπως λέγανε «η γριά κότα έχει το ζουμί», και την έσφαζαν παραμονή. Επειδή για να βράσει στο «πετρογκάζι» ήθελε μια μπουκάλα υγραέριο και δεν συνέφερε, αποβραδίς τη βάζανε στο τσουκάλι πάνω στη σιδεροστιά στο τζάκι και την άφηναν να σιγοβράσει αργά στο κάρβουνο όλη τη νύχτα, γιατί για να βγάλει τη νοστιμιά της πρέπει να σιγοβράσει. Το πρωί ήταν έτοιμη, «έχει γίνει τάραμα» λέγανε, και το ζουμί ήτανε κάτασπρο σαν το γάλα!

Μετά υπήρχε χρόνος και για την εκκλησία. Γυρνώντας από την εκκλησία, εμείς ρόδια δεν σπάζαμε, προτιμούσαμε να τα φάμε καλύτερα! Κόβαμε την βασιλόπιτα, παίρναμε και τους μποναμάδες μας από τους γονείς και τους παππούδες, φιλάγαμε το χέρι τους και λέγαμε «ευχαριστούμε πολύ, καλή χρονιά να μας εύρει με όλα τα καλά»!

Το μεγαλύτερο μέρος των μποναμάδων επέστρεφε στον οικογενειακό προϋπολογισμό!

Το μεσημέρι ξεχώριζαν το κρέας της και το πέρναγαν από το τηγάνι, ή το φούρνο, έριχναν το ρύζι, και την αυγόκοβαν με ντόπια αυγά, και ήταν στα πιάτα κατακίτρινη σαν «χρυσάφι»!

Σχεδόν όλοι ζητούσαν και δεύτερο πιάτο!

Απόλαυση ήτανε να ακούς το ρούφηγμα της σούπας από τους μεγαλύτερους!

Από την αχνιστή σούπα άρχιζαν και έσταζαν και οι μύτες τους που ήταν πιγκομένες από κανά συνάχι!

Εμάς τους μικρότερους μας κόβανε κάτι γέλια, και μας έλεγαν ότι δεν κάνει να γελάμε στο φαγητό, είναι ασέβεια, αλλά και γιατί μπορεί να κομπιάσουμε κιόλας!

Σήμερα όπως κάνει και κρύο, και λίγο πολύ είμαστε οι περισσότεροι γριπωμένοι, η βασιλόκοτα είναι το κάτι άλλο!

Εκτός από φαγητό είναι και φάρμακο! Καλή όρεξη, χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν, και καλή χρονιά σε όλον τον κόσμο με υγεία και ειρήνη!

Αμήν!!!


Ακολουθήστε το krokeai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις εξελίξεις.