Του Λουη Σερεμετη
«ΚΑΝΕ ΑΛΜΑ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΦΘΟΡΑ». Οδυσσέας Ελύτης
Καλό θα είναι, εφόσον λέμε ότι όλοι μας αγωνιούμε για το χωριό μας, και αφού μιλάμε συνέχεια για πρόοδο, ανάπτυξη, προβολή του χωριού, για διατήρηση της παράδοσης του Καρνάβαλου, και για προσέλκυση ξένου κόσμου, να το εννοούμε κιόλας!
Στο περσυνό Καρναβάλι, αφού βοήθησε και ο καιρός, είχε αρκετό κόσμο που μας τίμησε με τη παρουσία του. Ο κόσμος προτίμησε το χωριό μας από άλλα γειτονικά μέρη με ανάλογες καρναβαλικές εκδηλώσεις την ίδια μέρα, λόγω της παράδοσης, της επιτυχημένης προσπάθειας για καλύτερη οργάνωση και προβολή που έκανε ο νεοσύστατος «Σύλλογος φίλων του Καρνάβαλου Κροκεών», αλλά και λόγω της πληθωρικής και αυθόρμητης συμμετοχής του κόσμου στις εκδηλώσεις του.
Παρά τις όποιες ατέλειες, τεχνικές κυρίως, τα περισσότερα σχόλια ήταν θετικά και καμαρώναμε γι αυτό, γιατί φροντίζουμε να σηκώνουμε κάθε χρόνο και λίγο πιο πάνω τον «πήχη»! Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, και οι κριτικές του κόσμου μας έδιναν θάρρος ότι θα τα καταφέρουμε του χρόνου να έρθουν περισσότεροι επισκέπτες, κάποια στιγμή ήρθαν και τα «δύσκολα».
Αρκετά πιτσιρίκια κάποια στιγμή δίψασαν, άλλα ήθελαν καραμέλες, σοκολάτες, και άλλα ξέμειναν από «πολεμοφόδια», [χαρτοπόλεμο, σερπαντίνες, αφρούς, μάσκες και άλλα συναφή]. Οι γονείς τους τότε άρχισαν να ψάχνουν για κανά ψιλικατζίδικο για το σχετικό «ανεφοδιασμό», μιας και «δεν περνάει πια ψυχικό» σε τέτοιες περιπτώσεις, και η δίψα βέβαια δεν παλεύεται!
Μάταια όμως αναζητούσαν ανοιχτό μαγαζί, γιατί ως γνωστόν οι Απόκριες πέφτουν Κυριακή, και από συνήθεια είναι «Άπαντα κλειστά»! Από ντροπή σηκώθηκα και πήγα πάρα πέρα να μην ακούω τα «σχολιανά» μας. Όλοι τα είχαν με τους Λεβετσοβίτες, «που θέλουν να έχουν και Καρναβάλι και κόσμο, χωρίς να είναι σε θέση να εξυπηρετούν τους επισκέπτες».
Αλλά και πάρα πέρα η ίδια κουβέντα γινόταν. Κάποιοι που γνώριζαν την κατάσταση, τους εξήγησαν ότι υπάρχει μια αντιπαράθεση μεταξύ των καταστηματαρχών για διάφορους λόγους, και έτσι ενώ άνοιγαν κάποια περίοδο τα μαγαζιά την Κυριακή, άρχισε η γκρίνια και οι καταγγελίες μεταξύ τους. Και αποφάσισαν για να σταματήσει η γκρίνια, να κόψουν τον «Γόρδιο δεσμό», με το να μην ξανανοίξουν τα καταστήματα τις Κυριακές ! Τότε ο κόσμος δικαιολογημένα έλεγε, «και τι μας νοιάζει εμάς η κόντρα τους»!
Γρήγορα η μουρμούρα του κόσμου σκέπασε ό,τι καλό είχαμε ακούσει, και ό,τι είχαμε κερδίσει μέχρι τότε! Μια αρνητική απόφαση κάποιων ανθρώπων, επισκίασε την θετική και κοπιώδη προσπάθεια όλων των άλλων! Αφού «έφαγα τη μαύρη μου ντροπή», που λένε σε τέτοιες περιπτώσεις, τράβηξα για το σπίτι γρήγορα, γιατί είχα αρχίσει να βρίζω, και ο κόσμος θα έλεγε τι μ έπιασε, ή θα έλεγε με κάποια δόση οίκτου και συμπόνιας, «κρίμα το παιδί»! Ήθελα από την άλλη μέρα κιόλας να τα πω αυτά κάπου, όχι μόνο για να ξεθυμάνω, αλλά για να σταματήσει αυτό το πράμα.
Πολλοί χωριανοί, τα ίδια και χειρότερα έλεγαν. Κάποιοι όμως με είπαν ιδιότροπο και γκρινιάρη, και έτσι «έβγαλα το σκασμό! Είχα την ελπίδα ότι οι ίδιοι οι καταστηματάρχες, αλλά και ο Σύλλογος Εμποροεπαγγελματιών του χωριού θα είχαν αυτιά για να ακούσουν, και ότι γρήγορα θα διόρθωναν την κατάσταση! Αποδείχτηκε ότι έτρεφα αυταπάτες! Δυστυχώς ακόμα και τώρα, η ίδια κατάσταση επικρατεί.
Πόσο δύσκολο είναι να παρέμβει επιτέλους ο Σύλλογος Εμποροεπαγγελματιών, για να καταλάβουν όλοι οι καταστηματάρχες ότι δεν είναι μόνοι τους σ αυτό το χωριό, ότι δε μας ενδιαφέρουν τα καπρίτσια τους και οι προσωπικές τους κόντρες, και ότι θα πρέπει να επικρατήσει η κοινή λογική για το κοινό συμφέρον.
Τα μαγαζιά στο χωριό είναι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που λειτουργούν από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες τους και μόνο, και όπως έχουμε καταντήσει τώρα, δύσκολα τα βγάζουν πέρα μόνο με εμάς. Το να επικαλούμαστε συνέχεια το ότι «έτσι τα βρήκαμε», και ότι δουλεύοντας την Κυριακή προσβάλλεται το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών, δείχνει ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα.
Είμαστε που είμαστε λίγοι, αν τουλάχιστον οι επισκέπτες του χωριού, Καρνάβαλου ή οποιασδήποτε άλλης εκδήλωσης δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν τις Κυριακές, πληρώνοντας βέβαια με τα ωραία τους τα λεφτά, τότε τι ψάχνουμε να βρούμε! Θα μας φταίει συνέχεια η κρίση, ο διπλανός μας, και το κακό το μάτι.
Ας αποφασίσουμε λοιπόν τώρα να «ξεκολλήσουμε», πριν να έρθει η φθορά, και πριν εδραιωθεί η παρακμή.
Καλές Απόκριες λοιπόν, και καλά μυαλά σε όλους μας !!!